Jeśli macie wątpliwości, jak używać w języku francuskim cela, ceci, ça, ce, zajrzyjcie do tabelki poniżej. Wszystkie te słowa oznaczają po polsku TO, ale używamy je w różnych kontekstach i wyrażeniach.
Zaimki cela i ceci
to tak naprawdę dłuższa wersja ça. Cela i ceci częściej spotkamy w języku francuskim pisanym, a ça w języku francuskim mówionym. To samo zdanie francuskie możemy skonstruować z cela albo z ça, np.
Język francuski pisany:
J’ai pensé à cela hier. Myślałam o tym wczoraj.
Nous voulons vous accueillir chez nous, cela nous ferait plaisir. Chcemy was gościć u siebie, to będzie dla nas przyjemność.
Język francuski mówiony/potoczny:
J’ai pensé à ça hier. – to samo znaczenie: Myślałam o tym wczoraj.
Nous voulons vous accueillir chez nous, ça nous ferait plaisir. – to samo znaczenie: Chcemy was gościć u siebie, to będzie dla nas przyjemność.
Ceci – to i cela – tamto
Ceci i cela to połączenie dwóch elementów: ce + ici = „to tutaj”, ce + là = „to tam”. Zaimek ceci oznacza coś bliżej nas, zaimek cela – coś dalej od nas.
Np. Est-ce que vous désirez ceci ou cela? Chce pan to czy tamto?
Mets ceci sur la table et cela sur la chaise. Połóż to na stole, a tamto na krześle.
Wskazanie osoby/osób lub rzeczy: c’est i ce sont
Wyrażenia c’est i ce sont w języku francuskim służą do wskazania osoby lub rzeczy w liczbie pojedynczej – c’est…. lub mnogiej – ce sont….
np. C’est son fils. To (jest) jej syn. Ce sont mes parents. To (są) moi rodzice.
Uwaga! Z wyrażeniami c’est i ce sont używamy rodzajników nieokreślonych UN/UNE/DES, zarówno w zdaniach oznajmujących, jak i z negacją, np.
C’est un chien. To jest pies. Ce n’est pas un chien. To nie jest pies. C’est une fille. To jest dziewczynka. Ce n’est pas une fille. To nie jest dziewczynka. Ce sont des cahiers. To są zeszyty. Ce ne sont pas des cahiers. To nie są zeszyty.
C’est moi! – To ja!
C’est używamy z zaimkami mocnymi w liczbie pojedynczej:
C’est moi. To ja. C’est toi. To ty. C’est elle. To ona. C’est lui. To on.
np. – Qui a préparé ce plat? – C’est moi. Kto przygotował to danie? To ja!
Ce sont używamy z zaimkami mocnymi w liczbie mnogiej: Ce sont elles. To one. Ce sont eux. To oni.
np. – Qui a participé à la course? – Ce sont eux. Kto brał udział w biegu? To oni.
Dzięki c’est i ce sont możemy wyróżnić jakiś element
Możemy wyróżnić część zdania i pokazać, co w naszej wypowiedzi jest ważne.
np. – Qui fait ce bruit? – C’est le voisin qui fait ce bruit. Kto tak hałasuje? To sąsiad. (dosłownie: To jest sąsiad, który tak hałasuje)
c’est…qui, c’est…que, c’est…où, c’est…dont – trochę gramatyki
Zdania, w których chcemy wyróżnić, podkreślić pewien element, możemy zbudować następująco:
1. C’est…qui – qui zastępuje podmiot. np. C’est Paul qui m’a invité au dîner. To Paul zaprosił mnie na kolację. (chcemy podkreślić, że to był właśnie Paul, nikt inny)
2. C’est…que – que zastępuje dopełnienie bliższe np. C’est Sophie que je connais depuis longtemps. To Sophie znam od dawna. (nie kogoś innego)
3. C’est…où – où oznacza miejsce lub czas np. C’est le musée où je travaille. To muzeum gdzie pracuję (to właśnie w tym muzeum pracuję)
4. C’est…dont – dont zastępuje część zdania wprowadzoną przez czasownik z przyimkem DE np. C’est l’ordinateur dont il a besoin. To komputer, którego on potrzebuje. (to właśnie tego komputera potrzebuje)
